Eigenlijk een remake van Singe uit 2014. Toen was ik echter nog niet op de hoogte van mijn diagnose uit 2017. Kwaadheid, boosheid en moedeloos zwartkijken. Hier lijk ik uit het zwarte (2.0)-gat te stappen. Op het deksel (buitenkant) loert de dood uiteraard iets nadrukkelijker als onderdeel van het leven. De aap moest ik schilderen omdat de rubbermal te veel uitstak waardoor het ondiepe doosje niet meer dicht kon.
Ook hier weer de twee toneel maskers die staan
Ook hier weer de twee toneel maskers die staan voor tragedie en comedie en die zijn afgekeken van Bronzino’s Venus.
Kijk ook even bij Singe (ouvert) en ‘getuigenis van de tijd/ singe (clos).