My father showing his deepest emotions on the 4th of mai

acryl en olie op linnen

1982

90 x 120 cm

Mijn vader vertegenwoordigde voor mij de rationele kant van het leven. Tanden op elkaar en doorgaan. Als er iets gedaan moest worden, er meteen inspringen. Geen tijd voor twijfel. Geen emotie. Behalve op 4 mei voor het raam van de Hoofdweg in Amsterdam West. Terwijl sommige auto’s gewoon doorreden als de lichten al aan waren als signaal om één minuut stilte in acht te nemen en ik mij daaraan ergerde, stond mijn vader bewegingloos voor het raam. Aan de overkant hing hier en daar een vlag halfstok, wat mijn vader tot zijn 92e zelf ook volhield. Daar voor het raam zag ik -op zijn rug gezien- zijn hand naar zijn oog gaan en kreeg ik de schok dat ook in hem emoties schuilden. Uiteraard werden die naarmate zijn leeftijd vorderde steeds duidelijker en hoefden zij steeds minder verbloemd te worden.