Piëta

acryl op linnen

1986

130 x 180 cm

’kollektie niet in de huiskamer’

Aanvankelijk begonnen als zelfportret met de dood, werd het langzamerhand een schilderij met een dreigende achtergrond waarvoor een moeder haar kind in haar schoot draagt, terwijl zij er zelf al niet meer is. Het schilderij is rijk aan associaties, van verwijzingen naar de droogte in de Sahel en de gevolgen daarvan tot een persoonlijke afrekening met de angst voor de dood. Ooit geëxposeerd in het toenmalige Martiniziekenhuis in Groningen haalde het de krant omdat het uit de expositie werd verwijderd door de directeur, die het niet goed vond voor de volksgezondheid.